In het kort.
, zoals broodtrommels en PET-flessen, worden vaak gekleurd met behulp van kleurstoffen. Voedselcontactmaterialen met kleurstoffen zijn te gebruiken. Soms kunnen er kleine hoeveelheden kleurstoffen uit het gekleurde product in het voedsel terechtkomen. Deze kleine hoeveelheden zijn niet schadelijk voor de gezondheid.
Waarom zit deze stof in producten?.
Voedselcontactmateriaal zijn producten die in aanraking komen met eten en drinken. Denk bijvoorbeeld aan keukengerei, maar ook aan gekleurde verpakkingen, servetten en aardewerk. Vaak worden in dit soort producten kleurstoffen gebruikt om het product een kleur te geven.
Kleurstoffen in plastic voedselcontactmateriaal
Onoplosbare kleurstoffen ( ) zitten vaak in hard plastic om het een ondoorzichtige kleur te geven, bijvoorbeeld in keukengerei zoals spatels of in broodtrommels. Oplosbare kleurstoffen worden bijvoorbeeld gebruikt bij het kleuren van transparante (doorzichtige) plastics, zoals in PET-flessen. Bij komen de kleurstoffen niet uit deze producten vrij.
Kleurstoffen in verpakkingen van papier en karton
Verpakkingen van papier en karton die bedrukt zijn bevatten kleurstoffen. Soms kunnen deze kleurstoffen in het voedsel terechtkomen, bijvoorbeeld als het voedsel in contact komt met een verpakking die nat of vet geworden is.
Gebruik daarom bijvoorbeeld liever geen gekleurd servetje onder een gebakje en ontdooi een pizza niet terwijl die nog in de doos zit. Bewaar ook niet je natte theezakje op het papiertje voor de volgende theekop. Dan kunnen de kleurstoffen in de thee trekken.
Kleurstoffen in geverfd aardewerk en keramiek
In verf waarmee aardewerk en keramiek beschilderd is of in het glazuur dat daarop is aangebracht, kunnen zware metalen zitten. Goede kwaliteit aardewerk en keramiek is zo goed verhit en/of geglazuurd dat deze stoffen niet vrijkomen, maar bij keramiek en aardewerk van mindere kwaliteit kunnen de stoffen wel vrijkomen en in het voedsel terechtkomen.
Let met name op bij ambachtelijke of traditioneel gemaakte voorwerpen, zoals beschilderde of gekleurde schalen en tajines, die je bijvoorbeeld als souvenir hebt meegenomen uit een land buiten Europa. Bereid en bewaar liever geen levensmiddelen in dit soort producten. De kwaliteit van deze producten is meestal niet gecontroleerd en bovendien zijn dit soort producten niet altijd bedoeld om met levensmiddelen in contact te komen.
Is deze stof veilig?.
Bij normaal gebruik zijn voedselcontactmaterialen met kleurstoffen veilig.
Wel kun je blootgesteld worden aan kleine hoeveelheden van bijvoorbeeld zware metalen of aromatische amines. Deze stoffen kunnen in kleurstoffen zitten en in kleine hoeveelheden in het voedsel terechtkomen. In deze kleine hoeveelheden zijn deze stoffen niet schadelijk voor de gezondheid.
Het is niet de bedoeling dat de chemische stoffen in het voedsel terechtkomen. Producenten van voedselcontactmaterialen doen daarom speciale testen om vast te stellen hoeveel ervan in het voedsel terecht kan komen en om ervoor te zorgen dat deze hoeveelheden zo klein zijn dat ze geen effect op de gezondheid hebben.
Meer informatie.
Wat zegt de wet over kleurstoffen in voedselcontactmaterialen?
Voedselcontactmaterialen moeten voldoen aan verschillende wetgevingen. De Europese kaderverordening voedselcontactmaterialen (1935/2004/EG) en de nationale regelgeving (de Warenwet) zijn de belangrijkste. In de kaderverordening staan algemene eisen, waaraan kleurstoffen en producten met kleurstoffen moeten voldoen. In de nationale Warenwet wordt daaraan invulling gegeven met specifieke eisen. Zo zijn er bijvoorbeeld eisen voor de maximale hoeveelheid van bepaalde stoffen, die in de kleurstof zelf mogen zitten en uit het gekleurde product mogen vrijkomen, zoals zware metalen, polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK’s) en aromatische amines.
De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) houdt toezicht op naleving van de wettelijke eisen door producenten en importeurs.