In het kort.
Anticoagulantia zijn een groep van stoffen die vaak in muizengif zitten als . Ze zijn zeer giftig en zorgen ervoor dat muizen doodgaan. Volg altijd goed de gebruiksaanwijzing van muizengif en houd muizengif buiten bereik van kinderen en huisdieren.
Waarom zit deze stof in producten?.
Anticoagulantia zitten vaak als bestrijdingsmiddel in muizengif. Het zijn die ervoor zorgen dat muizen doodgaan. Anticoagulantia verstoren de bloedstolling van de muis. Met als gevolg dat de muis in een aantal dagen doodbloedt. Voorbeelden van anticoagulantia zijn brodifacoum, bromadiolon, difenacum, difethialon en flocumafen.
Is deze stof veilig?.
Anticoagulantia zijn zeer giftig. Het gebruik van muizengif met anticoagulantia is niet ongevaarlijk: vergiftigingen van mensen en huisdieren met anticoagulantia komen voor. Maak in geval van vergiftiging een foto van het etiket op de verpakking van het muizengif en neem die mee naar de arts, of onthoud de naam van het product. Hiermee heeft de arts de informatie die nodig is voor het kiezen van de juiste behandeling.
Om kinderen en huisdieren te beschermen tegen vergiftiging door muizengif met anticoagulantia, moet muizengif in Nederland altijd in een afsluitbare lokdoos zitten. Zo kunnen kinderen en huisdieren er niet makkelijk bijkomen. Ook wordt er meestal een bitterstof toegevoegd, zoals denatoniumbenzoaat. De bitterstof heeft een vieze smaak en helpt ervoor te zorgen dat kinderen of huisdieren het muizengif niet opeten.
Meer informatie.
Doorvergiftiging
Wanneer muizen anticoagulantia hebben gegeten en nog niet dood zijn, kan dit doorvergiftiging veroorzaken: Andere dieren zoals kleine zoogdieren, roofvogels en katten kunnen de verzwakte, vergiftigde muizen opeten waardoor zij zelf ook ziek worden en doodgaan.
Wat zegt de wet over anticoagulantia?
Om de natuur te beschermen wordt vanaf 2023 in Nederland het gebruik van anticoagulantia door consumenten verboden. Naast anticoagulantia bestaan er ook andere biociden die in muizengif kunnen zitten, bijvoorbeeld alfachloralose.
.